Een nieuwe ode ter ere van het oeuvre van H.H. ter Balkt, ditmaal door Maarten van der Graaff. Lees ook de andere odes die zijn uitgesproken op 27 april in LUX, Nijmegen.
Voor H.H. ter Balkt
Een tor.
Het weerstandsbeleid
van de tor.
Zijn onzichtbare woede.
Ik wacht op de stoptrein
die verschijnt en aan alles voldoet.
De tor is de waarheid trouw
en mijn vader was maagd.
De veranda.
Zieltogende lampen.
Ik hoor geroezemoes uit het slachthuis
klimmen.
De tor zweert de waarheid
te spreken en duikt op bij de deur.
Over gorzen en slikken
is hij tot ons gekomen.
De tor deelt een broodje ei
met een zwerver.
Het zwembad. Een tombe.
De showroom. Een auto.
De kooi is groter
dan de belemmeringen
die wij betreuren.
Ik wil geen ruïneuze gedichten schrijven,
maar ingesloten door ontspannen verschijningen
op een terras zitten.
Een tor. De tor van zojuist.
Onze meesters aan zet.
Ineengedoken op een terras
aan de wilde dieren denken.
De wilde dieren der woestijnen.
De wilde dieren der eilanden.
Ik wil niet meer,
maar het leven heeft zijn vormen.
De tor.
Zijn taaie verweer.
Het leven heeft zijn recreatieve
vormen. Parasietvormen
en de afmattende vormen
waarin wij vertroeteld worden.
Er is geen stem in de wind
die voor zich uit praat.
Geen ruïneuze gedichten nu.
Belangrijk is dat de tor
blijft staan.
Dat de tor op zijn pootjes blijft
in het licht van een fruitautomaat.
Er is een tor in de wind.
Hij nadert.
Op zondag 27 april werden de verzamelde gedichten van H.H. ter Balkt gepresenteerd in LUX, Nijmegen.
Het werk van H.H ter Balkt verschijnt bij De Bezige Bij.
De presentatie werd georganiseerd door Literair Productiehuis Wintertuin.
