De Nieuwe Metamorfosen gaan door met een parabel over een product van een euro.
David heeft iets met Jeeps. Na zijn studie Business heeft hij in zijn eentje in een Jeep een reis door Afrika gemaakt. Toen hij terugkwam werd hij accountant. Nog voor zijn dertigste verjaardag leidde hij al zijn eigen divisie. David verdient goed voor zowel zijn bedrijf als zichzelf. Een deel van zijn inkomen investeert hij in NGO's. Soms, als hij in zijn eentje in de file staat, overvalt hem het gevoel dat hij alles fout heeft gedaan. Dat hij kunstenaar had moeten worden, dat hij iets had moeten doen waar hij zijn persoonlijkheid volledig bij in moet zetten. Maar hij eindigt zulke gedachten met tevredenheid over de door hem gemaakte keuzes. Hij was als kunstenaar arm geweest, hij had zijn vriendin nooit ontmoet. Nee, hij weet heel goed waarom hij koos voor wat hij koos. Hij zal eindigen aan de top. Hij heeft nu al meer nevenfuncties dan arbeidsjaren.
Zijn secretaresse komt binnen. Behalve een espresso draagt ze een stuk blauw plastic op een dienblaadje.
"Wat is dat?" zegt David.
"Oh niks… voor mijn dochter," zegt ze.
Het is een transparante liniaal met gaten erin in de vorm van dieren. Die avond, wanneer David als laatste vertrekt – wanneer hij geen afspraken in de stad heeft, vertrekt hij uit principe als laatste van kantoor – ziet hij de liniaal op het bureau van zijn secretaresse liggen. Alle lampen zijn uit. Hij pakt de liniaal en houdt hem voor zijn gezicht. Vanuit het kantoor op de zeventiende verdieping kijkt hij uit over de stad. Hij staart door de liniaal heen. De mensen in de kantoren tegenover hem zitten zonder het te weten in de krokodil. David laat de liniaal in zijn binnenzak glijden. Hij heeft nog nooit iets gestolen. Hij denkt, “ik geef hem aan mijn zoontje," maar David weet, dat hij de liniaal voor zichzelf steelt.
De volgende ochtend wordt David door zijn zoontje in de badkamer op de grond gevonden met de douche nog aan. David is de avond ervoor aan een hartstilstand bezweken. Davids zoontje gaat in zijn eentje naar school – huilend – en vertelt het aan zijn juf. Davids vriendin wordt gebeld en komt terug uit het buitenland. Ze zouden de volgende week gaan hiken in de Ardennen.
Weken later, als de crematie achter de rug is, wil Davids vriendin de Jeep wegdoen. In de ondergrondse garage vindt ze op de bijrijdersstoel van zijn verder geheel lege en smetteloze auto de lichtblauwe liniaal. Ze gaat zitten met het ding in haar handen. Er zitten gaten in in de vorm van dieren. De auto ruikt nog nieuw. Linksonder in de liniaal zit een gat – net zo hoog als de leeuw ernaast en dus niet in verhouding – in de vorm van een man in pak.
