In Batavia vond ik eindelijk iets van jou, waarom schrijf jij mij niet eens een brief? Evenals de vergelijking van Shanghai en Tokio en Hongkong met Parijs altijd in het nadeel van de parels van het Oosten uitvalt, kunnen de Japansche en Chineesche kinderen in jouw schaduw niet staan, dus denk ik veel aan je en wilde graag wat van je hebben. [...]
Wij liggen hier al drie dagen op de reede en vermaken ons met een motorboot visites af te leggen aan verschillende schepen. Ik heb moeite om mijn alcoholische grenzen niet te overschrijden, maar houd mij er strikt aan. Ik ben nog steeds goed hoewel 't klimaat op 't oogenblik vreeselijk is. Over een maand zitten wij in ijzige koude, hoe ik dat zal doorstaan. Ik zend je een eenvoudige kimono. Eenvoudig omdat ik eerst mij terugtocht gedekt wou hebben (Cortez was moediger, die verbrandde zijn schepen. Maar die had ook een leger bij zich. En ik zit hier alleen. Alleen omdat ik toch van allen verschil, al kan ik met de weinige echte zeelieden goed). Een volgende keer uit Japan zal ik je een prachtige sturen.
Onze route is nu Soerabaja, Manila, Hongkong, Amoy, Shanghai, Dairen in hoofdzaak. Als je dit krijgt zit ik in 't Noorden [...] Houdt je goed wordt geen Hollandsche ik word geen Chinees.

Dear Arthür, Je vindt het hoop ik goed dat ik Annie een manteltje geef. Indien niet dan zal ik jou een Chinees Mandarijnengewaad sturen. Jou ook dank voor boek en opdracht. Schrijf mij eens hoe jullie denkt te leven in 't lieve vaderland en wat de toekomstplannen zijn. De mijne: de twee jaar doorvaren terugkeeren een tijd, vive la liberté en dan een vaart zien te krijgen, die van tijd tot tijd in Holland komt. Of, blijven en een of andere onderneming op touw zetten. Zou die waarover wij spraken door kunnen gaan? Dat zou goed zijn.
Maar alles kan anders loopen. In Canton zitten de bolsjewiki tegen over de Engelschen in Hongkong, dat vol oorlogsschepen ligt en niet met vredige bedoelingen.
De kustreis is doodelijk vervelend. De meeste havens zijn geciviliseerd (en gesyphiliseerd natuurlijk). Een enkele is nog origineel. Het varen zelf gaat ook nog wel, maar dat is zeldzaam. Nu gaan we naar Port Arthür,naar jou genoemd? Dat moet zeer koud zijn. Gelukkig duurt het maar enkele weken. Januari zitten we daar.
Twee jaar lijkt me soms onafzienbaar lang, maar ik zal ze wel uitzitten. Ik had een paar Japansche manchetknoopen voor je klaar gelegd maar kan ze niet terugvinden. Deze gaan dus bij volgende gelegenheid.
Ik schrijf meer als ik een brief krijg. Pas avant.

- Jean