ik luister dekoloniaal naar drie synoniemen voor eerie
metafysische spanning tussen aanwezigheid en afwezigheid op onze eerste date
de vraag is dan altijd: wat voor agency is hier operatief?
maar ook: gaat het altijd om een narratieve logica of
hoe verhouden replica’s zich tot kapitaal?
spaghetti, metalen organen, auditief toezicht en onhuiselijkheid
‘spaghetti’ is hier expansief, voorbij het Verlichtingssubject en ontvankelijk
rakend aan het gevaarlijke spel met inheemse betekenissystemen
dit zijn aanhoudende ///// epistemologische gaten in de Stille Oceaan
bedoeld als ontspanning en rust bij high-end massagesalon Zenzu
mijn sentimentaliteit is wit en jongensachtig en mijn vader dood – cyclisch
ik dacht eigenlijk dat mijn alteriteit altijd al aan het bloeden was
maar misschien is dit nog net geen genre

Performance van Mica Pan in P////AKT in reactie op de tentoonstelling van Koen Kloosterhuis, video documentatie door Ju An Hsieh

I am listening decolonially to three synonyms for eerie
metaphysical tension between presence and absence on our first date
the question then always is: what kind of agency is operative here?
but also: does it always involve a narrative logic or
how do replicas relate to capital?
spaghetti, metal organs, auditory surveillance and unhomeliness
‘spaghetti’ here is expansive, beyond the Enlightenment subject and receptive
cutting across the dangerous game with indigenous systems of meaning
these are persisting ///// epistemological holes in the Pacific Ocean
meant as relaxation and quietude at high end massage parlour Zenzu
my sentimentality is white and boyish and my father dead – cyclically
I actually thought that my alterity was always already bleeding
but maybe this is not quite a genre yet