Vertaling: Maarten Buser


de verwarming strelen
op het werkblad gaan liggen
de gloeilampen zoenen
de hand van het raam vastpakken
lol trappen met de spiegel
de afwas verleiden
de kledingkast betasten
me tegen de wasbak vlijen
een band opbouwen met de kussens
flirten met de boekenkast
op vakantie gaan met de vuilnisbak
de bank een handje helpen
de deurmat aanmoedigen
me in de omhelzing van de douche nestelen

schrijven en vingeren
doe je in je eentje

net als wanhopen


*


de filosofen vragen zich af:
‘bestaat deze stoel’

maar ik vraag me af:
is deze stoel seksueel
kan ik er tegenaan schuren
kan ik zijn poten in me proppen

(liever was ik filosoof geweest)

besta ik echt
terwijl ik op deze stoel zit
hou ik echt
van deze stoel
waar is deze stoel mee bezig
als ik niet kijk
kan ik het bestaan van deze stoel aan
welk geluid maakt deze stoel
wanneer hij niet beweegt

wat moet ik toch aan met deze stoel
die veel te veel door mijn gedachten spookt


*


als ik net
wakker word
drukken verschillende personen elkaar weg
in mij

de eerste paar minuten
weet ik niet wie er opstaat

de wekker gaat
ik voel ze knokken

eentje denkt

‘o jee, laat die tranen maar stromen
laat mijn hart maar sudderen
de wanhoop neemt zo graag
de leiding over mijn lijf
mijn ziel snapt er geen flikker van
o jee!
laat me toch liggen tot ik de pijp uit ga’

de anderen ben ik kwijtgeraakt


*


elke week vraagt een karamelbrownie
me de weg
ik antwoord: ‘ik heb een heel mooie mond
een fijn sluipweggetje’

ik ben bang dat ik blijf leven en
dat ze zullen zeggen:
‘we hebben ons vergist
u heeft geen bestaansrecht’

een vriend appt me
‘ik heb je brief goed ontvangen
ik wacht mijn moeders kanker af
en de zoveelste keer dat ik het verknal
voordat ik je antwoord’


*


caresser les radiateurs
m’allonger sur le plan de travail
embrasser les ampoules
tenir la main de la fenêtre
rigoler avec le miroir
dire les mots doux à la vaisselle
peloter la garde-robe
me blottir contre l’évier
m’attacher aux coussins
flirter avec la bibliothèque
partir en vacance avec la poubelle
rendre service au canapé
encourager la paillasson
m’éterniser dans les bras de la douche

écrire et se masturber
sont des activités solitaires

désespérer aussi


*


si les philosophes se demandent
« est-ce que cette chaise existe »

je me demande:
est-ce que cette chaise est sexuelle
est-ce que je peux m’y frotter
est-ce que je peux insérer ses pieds en moi

(j’aurais préféré être philosophe)

est-ce que je suis réelle
assise sur cette chaise
est-ce que mon amour pour
cette chaise est réel
que fait cette chaise
quand je ne la regarde pas
vais-je survivre au réel de cette chaise
quel est le bruit de cette chaise
quand elle ne bouge pas

que faire de cette chaise
trop présente en pensée pour moi


*


quand je me réveille
aux premières minutes
plusieurs personnes en moi
se bousculent

pendant quelques minutes
je ne sais pas laquelle va sortir

l’horloge du réveil sonne
je sens une lutte entre elles

l’une pense

« ah que mes larmes drachent
que mon coeur me mitonne
que le désespoir kiffe
prendre possession de mon corps
que mon âme ne bite rien à rien
ah !
laissez-moi au lit jusqu’à clamser »

j’ai perdu les autres


*


un brownie au caramel me demande la route
toutes les semaines
je lui réponds « ma bouche est très belle
un joli raccourci »

j’ai peur à continuer de vivre et
qu’on me dise
« nous nous sommes trompés
vous n’aviez pas le droit de vivre »

un ami m’envoie
« j’ai bien reçu ta lettre
j’attends le cancer de ma mère
et mes échecs répétés
pour te répondre »




Maarten Buser (1991) is dichter, kunstcriticus en poëzievertaler. Hij schreef Club Brancuzzi (poëzie, 2016), Geertje van de Kamp in Japan (kunstmonografie, 2020) en Opgeslagen locaties (poëzie, 2025). Ook vertaalde hij diverse Engels- en Franstalige dichters naar het Nederlands